Bilgi sahibi olmak yaşamımızın öncelikli amacı olmalıdır. Yaşadığımız çevreyi bu amaç doğrultusunda şekillendirmeli ve buna göre bir sosyal yaşam kurmalıyız. İnsanın varlığından bu yana acaba bilmenin bir sonu var mı diye düşünülür! Bilmenin bir sonu var mı?! Elbette yok bilgi sonsuzdur. Yaşadığımız evreni açıklamak bile bilginin sonu olmayacaktır!
Bilginin azı tehlikeli ise, tehlikeden uzak kalacak kadar çok şey bilen kişi nerede?”
Bilgi arayışı hiçbir zaman bitmeyecek ve bitmemelidir de. Çünkü toplumları daha ileri taşıyan şey bilgi arayışıdır. İnsan olarak bizler teknoloji bakımından ne kadar ileri gidersek gidelim her zaman eksik ve geri kalacağız. Ne diyor Sokrates “Bildiğim tek şey hiçbir şey bilmediğimdir”
Her yeni bilgi bir sonrakinin basamağı olacaktır. Bilginin azı tehlikelidir doğru ve bizler ne kadar çok şey bilirsek bilelim her zaman tehlikedeyiz. Öğrendiklerimizin doğruluğunu tartışmak onu daha da zenginleştirip derinleştirecektir.
“Doğru bir ifadenin karşıtı yanlış bir ifadedir, fakat derin bir bilginin karşıtı başka bir derin bilgi olabilir” Doğru bilgi bir sonrakinin yanlışı olabilir. Öğrendiklerimiz bizi edindiğimiz bilginin hakikatine götüremiyorsa ne ve ne kadar öğrendiğimizin de pek önemi olmayacaktır. Saf akıl bizi hakikate hiçbir zaman götüremeyecektir.
“Eğer hakikati olduğun yerde bulamıyorsan, nerede bulmayı umuyorsun”
Varoluşumuzdan bu yana elde ettiğimiz veriler ile hakikati bir yere oturtmaya çalışmıştır insanoğlu fakat bakış açımız tekliğe elverişli olmadığı için tek bir hakikat bulamıyor olmamız gayet doğal diye düşünüyorum… Bir noktadan sonra hakikat yok olabilir. Geriye sadece algıladığımız hayat kalır. Anlar içindeki gerçeklik ile oynaşır bir mutlu bir mutsuz olur; geçicilik üzerinde geçer gideriz. İnsan ölümlü olduğu için yaşadığı elde ettiği her şey ölümlüdür.
Geçip gitmeyen bilgi sahicidir. Geçip gitmeyen bir bilgiye ulaşmanın tek yolu geçip gitmeyen bir insan yaratmaktır.
İstanbul Times / Serkan Güzel
