Ey Halkım; “Çöplerimizi Paraya çevirelim, sokaklarımız temiz ve Doğa ile dost kalalım.” Ev ekonomimize katkıda bulunarak çöpün “çöp” olmadığını gösteren projelere emin adımlarla “temiz toplum” bilinci ile geleceğe koşalım…
Örneğin: Fotokopi kâğıt öğütücüsü gibi bankamatik tarzında(ÇÖP ÖĞÜTÜCÜ – MATİK) ilçenin belli yerlerine bu makinelerden yaparak halkın getirmiş olduğu kâğıtların miktarını tartan ve öğütücüden geçirirken ödemesini yapan bir makine çok güzel olurdu… Bir de bunları alama gelen araçlar makine arkasından dolan kâğıt atıklarını alıp yerine yerleştirerek kontrollerini yaparak diğer ÇÖP ÖĞÜTÜCÜ -MATİKLERE gidebilir. Hem halkımız kazanır, hem sokağımız temizlenir hem de ayırma işlemi en baştan yapıldığı için daha pratik olur… Bunun kazanımları saymakla bitmez…
Ormanların Geri Dönüşümle Kurtarılması:
Geri dönüşüm, 1990`dan bu yana kağıt endüstrisi için çok önemli olmuştur. Azalan doğal kaynaklar, artan atık depolama alanı problemleri ve çevresel hareketler sonucu oluşan basınçtan dolayı geri dönüşümün, önümüzdeki senelerde önemini daha da artıracaktır. 1 ton kâğıdın veya kartonun geri dönüştürülmesinden kaç ağacın kurtarıldığı çok düşünülmüştür. Pek çok ülke için cevap: 17 tane ağaçtır. Ayrıca, kâğıt üretimi için ağaçların kesilmesi, kabuklarının soyulması, taşınması vb. olayların hepsi enerji gerektirmektedir. Geri dönüşümle % 40`lık bir enerji tasarrufu olmaktadır.Ormansal kaynakların azaltılmasıyla virjin liflerin maliyetinin artması, geri dönüşümün ekonomik olması ve çevresel sorunların azalması geri dönüşümün kaçınılmaz yararlarıdır. Kâğıt üretimi için kesilen ağaçların çoğu ormanlarımızın önemli oksijen kaynaklarıdır.
Atık Kâğıt Temini ve Stoklama ile İlgili Sorunlar:
Atık kâğıt miktarında artış olması ve geri dönüşüm oranının düşük olması karşılaşılan en büyük sorundur. Bu toplumların bilinçlendirilmesi gerektiğini ve bir düzene sokulması gerektiğini bizlere göstermektedir.
Kalite ve Standart: İade gazete kâğıdı, kraft kâğıtları dışında bir kalite standardı bulmak mümkün değildir.
Balya kalitesi: Birbirine uymayan ölçü ve büyüklüklerde balya kaliteleri ile karşılaşılmaktadır. Her ne kadar son yıllarda özellikle balya kalitesi olarak düzelmeler olmuşsa da eski kâğıt toplama ve sevk işinin ticari ağırlıktan endüstriyel ağırlığa kaydırılması gerekmektedir.
Mevcut piyasa şartlarında atık kâğıt kullanılmak suretiyle ve kaba temizleme işlemleri ile elde edilen kâğıt harmanıyla üretilebilecek kâğıt türleri sınırlıdır. Atık kâğıt hamuru kullanarak üretilen kâğıt türlerinin arttırabilmesi için modern hamur temizleme sistemleri ile mürekkep giderme tesislerine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu tesisleri zayıf belediyelerde kendimize kardeş belediye seçerek hem onlara yardım ederiz hem de kendi sistemimizde bölgemizi daha verimli kullanarak kazan – kazanı arttırmış oluruz.
Özellikle iç piyasadan standart kalitede atık kâğıt temin edilememektedir.  Toplanan atık kâğıt miktarı mevsimlere göre değişmektedir. Kış aylarında atık kâğıt gelişi azaldığı için yaz aylarında stok yapmak gerekmektedir. Bu da yüksek stok maliyetine yol açmaktadır.
Balyalanmış atık kâğıt oranı düşük olduğu için dağınık atık kâğıdın stoklanması ve stok dönüşümü güç olmaktadır. İç piyasadaki bu olumsuzlukların yanında ithal atık kâğıdının da maliyeti yüksek olmaktadır.
Karşılaşılan diğer sorunların biri; atık kâğıdın zaman zaman yeterli miktar ve nitelikte temin edilmemesidir. Ayrıca temin edilen hurda kâğıtların yaş ve fazla miktarda yabancı madde içermesi de çürüme sorununu yaratmaktadır. Fabrikalara gelen hurdaların çoğunun dağınık olması dolayısıyla indirme ve stoklama sorunları ortaya çıkmaktadır.
Karşılaşılan bu sorunları çözmek amacıyla İstanbul`da bir kâğıt toplama ve balyalama tesisinin kurulmasına karar verilmiştir.
 
Ülkemizdeki Atık Kâğıt Problemleri ve Çözüm Yolları
 
Günümüzde ABD`de, Batı Avrupa`da ve Japonya`da halk, çöplerini ayrı kutulara atmakta olup kâğıtlar, metaller, cam parçaları ve plastik ürünler değişik konteynerlerde toplandıktan sonra yine ayrı ayrı depolanmakta ve tekrar değerlendirmek üzere fabrikalara gönderilmektedir. Bunun sonucu olarak insanlar atıkları ayırmaya daha istekli davranmakta ve bir ürünü yeniden kullanılır hale getirme ya da değerlendirip yeniden kullanıma sunma bilinci iyice yerleşmektedir. Böylece hem büyük para tasarrufu sağlanmakta, hem de çevrenin kirlenmesi belli bir oranda önlenmiş olmaktadır. Bu noktada bizim toplumu bilinçlendirmek için bu toplama işini ev ekonomisine katkı sağlayacak şekilde planlarsak çözüm çok uzak olmaz her halde diye düşünüyorum.
Eski kâğıt sınıflandırmasında yeniden bir ayırma işlemine gerek kalmaması için standartlaştırmaya gidilmeli, toplayıcı ve firmalar devlet tarafından gerektiği şekilde eğitilmelidir. Bu öncelikle belediyeciliğin görevi veya yönlendiricisi hatta sahiplenerek ekonomiye katkı sunmada önde olmalıdır. Sınıflandırma için uluslar arası normlar sadeleştirilerek kopya edilmeli ve Türkiye`deki
Eski kâğıt satıcıları,
 Toplayıcıları ve kullanıcılarına ilan edilerek uyulması sağlanmalıdır.
Türkiye`de kâğıt ayırma işlemi için kurulmuş olan DÖNKASAN`ın kuruluş amacına uygun olarak çalışması gerçekleştirilmelidir. Teknolojik gelişmeler paralelinde miktarı ve çeşidi artan, kâğıt - karton geri dönüşümünde sorun yaratan baskı mürekkepleri, katkı maddeleri ve sıcakta eriyen tutkallar için devlet tarafından kullanım sınırlaması ve yaptırımlar getirilmelidir.
Atık kâğıtların geri dönüşümünü güçleştirecek her türlü kaplama ve laminasyonun önlenmesi ya da en aza indirgenmesi gerekmektedir. Çok özel baskılar, koruyucu bazı kimyasallar, sentetik elyaflar ya da değişik tür plastik kaplamalar, tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de geri kazanımız engelleyeceğinden kullanıcıların önceden bilgilendirilmesi ve kayıpların en aza indirilmesi gerekmektedir.
Çevre bilinci mutlaka yerleştirilmelidir. Bugün Avrupa`da moda olduğu gibi ülkemizde de “Çevre Dostu Kâğıt” ların kullanımı özendirilmelidir. Böylece gereksiz yere kullanılan bazı beyaz kâğıtların yerine % 100 atık kâğıttan üretilmiş atık kâğıtların kullanımıyla tüketim, dolayısıyla geri dönüşüm arttırılacaktır.
Ülkemizde kâğıtçılar dışında hiç kimse atık kâğıdı tanımamakta ve değerini bilmemektedir. Bu konuda öncelikle tüketici eğitilmeli ve bilgilendirilmelidir. İlk yapılacak iş, kâğıdın çöple karıştırılmamasını önlemek olmalıdır. Bu eğitim okullarda başlamalı bütün sosyal toplum örgütleri ve belediyelerde hayata geçirmelidir.
Ülke bazında görsel ve yazılı basında eğitim yapılmalıdır. Devlet, belediyeler ve sanayici işbirliği ile kâğıt, plastik, cam ve metal ürünlerin toplanması için organizasyon oluşturulmalıdır. Öncelikle evlerde başlamak üzere toplama sistemi geliştirmek gerekmektedir. Geri kazanılması gereken (kâğıt, cam, plastik ve metal) ile mutfak atıklarının ayrı ayrı biriktirilmesi ve yine toplayıcılar tarafından ayrı ayrı alınması gerekir. Bu bir sektöre dönüştürülerek herkes bu çöpten ekonomisine katkıda bulunabilir.
Batılı ülkelerde kıyaslandığında ülkemizdeki geri kazanma oranının çok düşük düzeyde olduğu görülmektedir. Bu oran batılı ülkelerde ve Japonya`da % 50`yi aşmışken ülkemizde ancak % 30 civarında olmaktadır. Geri dönüş oranının arttırılması için çeşitli boyutlarda yapılması gereken çok şey bulunmaktadır. Bu konu içindeki üç ana unsur şu şekilde sıralanabilir;
ü  İNSAN,
ü  MAKİNE
ü  ORGANİZASYON – SİSTEM
İNSAN: İnsanın öncelikle atık kâğıt, kâğıt, odun, ağaç, doğa, tasarruf, maliyet konusunda zincirleme bilinçlendirmesi gerekmektedir. Mantalite olarak kâğıdın usulüne uygun kullanılması, bu şekilde kullanılan kâğıttan artan, atılan kâğıdın ayrı ayrı biriktirilmesi gereğinin önemi topluma sirayet etmelidir. Üniversite – belediye işbirliği ile bilinçli bir yapıya dönüşmelidir.
MAKİNE: Geri dönüşüm sisteminin iyi işlemesi, ekonomik uygulanabilirlik ve gizlilik konusundaki sorunların çözülüp her alana cevap vermeyi sağlayan makine donanımlarına sahip olmak gerekir.
Örneğin: Fotokopi kâğıt öğütücüsü gibi bankamatik tarzında(ÇÖP ÖĞÜTÜCÜ – MATİK) ilçenin belli yerlerine bu makinelerden yaparak halkın getirmiş olduğu kâğıtların miktarını tartan ve öğütücüden geçirirken ödemesini yapan bir makine çok güzel olurdu… Bir de bunları alama gelen araçlar makine arkasından dolan kâğıt atıklarını alıp yerine yerleştirerek kontrollerini yaparak diğer ÇÖP ÖĞÜTÜCÜ -MATİKLERE gidebilir. Hem halkımız kazanır, hem sokağımız temizlenir hem de ayırma işlemi en baştan yapıldığı için daha pratik olur… Bunun kazanımları saymakla bitmez…
SİSTEM: İlk elden kaynak olan evler, ofisler, matbaalar, dönüştürme tesisleri vb. yerlerde ayrı ayrı cinslere göre toplanan kâğıtların son kullanıcı olan bizlere kadar en az aynı temizlikte ve hatta daha ileri bir ayırıma tabi tutularak ulaşmasını sağlayacak bir sistem kurulmalıdır.
Ø  YAŞAM KALİTELERİNİ ARTTIRARAK BAŞLAYALIM…BÜTÜN TÜRKİYE`DE ve ŞİŞLİ BELEDİYESİ YANINIZDA…
 
BUNLARI NİYE Mİ YAZIYORUM? BİZ ATATÜRK GENÇLERİ BURDAYIZ…
BİZLERİ DE GÖRÜN GELECEĞE BİR İŞSİZ OLARAK BAKMAK İSTEMİYORUM.
BU PROJEYİ BİR İŞ BAŞVURUSU OLARAK KABUL EDİN… EN ÖNEMLİSİ EĞİTİMLİ BİRİ OLARAK ARTIK DIŞLANMAK İSTEMİYORUZ. BU SİSTEMİ DÜZELTMEYE BİRLİKTE BAŞALAYALIM… BAŞLAMAK BİTİRMENİN YARISIDIR…
 
Sevgi saygılarımla… eğer gelecek bizimse söz sahibi olmak ve omuz omuza yarınlara birlikte koşalım… murat AKBAŞ
 
YILDIZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ – KİMYA MÜHENDİSİ –
SÖZ DE DEĞİL; ÖZ DE ŞİŞLİLİYİM
KAYNAKÇA:
Y.İZGİ., OSMAN., 1991, “İşletmelerde Atık Kağıtlarla ilgili sorunlar ve çözüm önerileri”, selüloz ve kağıt sanayi vakfı, İSTANBUL
Hamilton F., Leopoid, b., “Secondary Fibers and Non – Wood Pulping” Pulp and Paper Manufacture, 3 edition, volume 3, USA.
Gündoğdu, E., SEKA, özel görüşme.DOĞANAY Seçkin – METE Yonca “Atık kağıtların geri kazanım teknolojileri” (2000) Ytü
Çevre Koruma ve Geliştirme Daire Başkanlığı, İstanbul Büyük Şehir Belediyesi “VER KÂĞIT AL AĞAÇ KAMPANYASI” Bilgilendirme broşürleri (2000)